Wszyscy nasi Zmarli

Wciąż słychać ten śmiech, powietrze drży od tego znajomego głosu. Krótkie chwile, bardzo krótkie chwile. Ten krok i to spojrzenie wypełniały cały dom. Tyle tego było, tyle wspomnień dobrych i ważnych. I jeszcze tyle zapomnianych chwil, co uciekły jak sen przez okno. A teraz nie ma już, przeminęło, dzieje się zupełnie nowe. Upłynęło tyle lat, a wydaje się, jakby to było zaledwie wczoraj. Zostały ubrania, kto w nich będzie chodził? Zostały rzeczy różne, komu się przydadzą? Śpią w ciszy cmentarza wszyscy nasi Zmarli. To zgodne z przemijającym czasem i wymianą pokoleniową, ale tak nie zgodne z tym, co się czuje i z tym, co by się chciało.

___________________________________________
Copyright by Gołąb nad Wisłą 2016
Wszystkie prawa zastrzeżone. Powielanie części lub całości artykułów, zdjęć i innych materiałów graficznych tylko za zgodą autorów strony.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *